بررسی نقش محدودیتها در انگیزه مشارکت گردشگران ورزشهای زمستانی پیستهای اسکی

هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش محدودیتها در انگیزه مشارکت گردشگران ورزشهایزمستانی پیستهای اسکی توچال و شمشک بود. محدودیتهای گردشگری در ایران از مباحث مهمیاست که آنطورکه باید به آن پرداخته نشده است؛ متأسفانه در سالهای اخیر نهتنها اقدام رضایتبخشیبهمنظور رفع محدودیتها برداشته نشده؛ بلکه بیتوجهی به آن موجب بروز مسائل زیادی شده که درنتیجۀ آن گردشگر ایرانی بهجای کسب آرامش در سفر، از حضور دوباره در مقصد گردشگریمنصرف میشود و نتیجه چنین سلب آرامشی تنها محدود به شخص گردشگر نبوده و اثرات آن درمحیط خانواده و جامعه و محل کار قابل مشاهده خواهد بود. جامعۀ آماری پژوهش، کلیه گردشگرانپیستهای اسکی شمشک و توچال بودند که حداقل سالی 3 مرتبه به پیستهای اسکی مراجعه داشتند.بنابراین با توجه به عدم دسترسی به تعداد معین جامعه و نامعین بودن حجم آن از طریق فرمول کوکرانابزار گردآوری اطلاعات برای محدودیتها و انگیزههای .(n= حجم نمونه تعیین گردید ( 141گردشگران پرسشنامه وی ( 2008 ) بود که روایی صوری و محتوایی آنها در پژوهشهای پیشین تأییدشده بود. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین متغیر محدودیتها و ابعاد آن با میزان انگیزههای- 0/362 ، p=0/ مشارکت گردشگران ورزشهای زمستانی ارتباط معنادار و معکوس وجود دارد ( 001و ساختاری (t=- 2/251 ،b=- 0/ همچنین از بین ابعاد محدودیتها، مؤلفههای درون فردی ( 247 .(r=پیشبین قویتری برای متغیر انگیزهها بودند. لذا با توجه به نتایج بهدستآمده، (t=- 2/331 ،b=- 0/238)تسهیل بخشیدن حضور گردشگران از طریق آموزش و کسب تجارب مثبت از اسکی کردن و رفعمحدودیتهای ساختاری به لحاظ وجود امنیت و ایمنی برای گردشگران در ایجاد انگیزه و حضورمجدد و مداوم آنان تأثیرگذار است.